رابطه علم تاریخ و علم سیاست

مورّخان گذشته تاریخ بشر را بررسی کرده و آن را تجزیه‌وتحلیل نموده و در اختیار سیاستمداران قرار می‌دهند. سیاستمداران برای اداره امور مملکت باید در خصوص گذشته تاریخ سرزمین خود و تاریخ جهان و احزاب و گروه‌های سیاسی و دیگر مباحث تاریخی اطلاعاتی داشته باشند. داشتن اطلاعات تاریخی،آن‌ها را راهنمایی می‌کند که برای زمان خود و آینده بهتر تصمیم‌گیری نمایند. گذشته همیشه چراغ راه آیندگان بوده و هست و خواهد بود؛ بنابراین نمی‌توان برای ساختن آینده بهتر در تاریخ گذشته غور و جستجو نکرد، سیاستمداری که تاریخ نداند و از مناسبات سیاسی بین حکومت‌ها در گذشته آگاهی نداشته باشد نمی‌تواند موفق باشد بنابراین بایستی گفت: سیاست علم به‌روز شدن تاریخ است درواقع علوم سیاسی به بررسی اندیشه‌ها و نظریه‌ها سیاسی و کارکرد آن‌ها در عرصه جامعه می‌پردازد و رشته علوم سیاسی یعنی ارائه یک سری نظریه‌ها و یا یک سری ابزارها و راهکارهایی که بر اساس آن‌ها هر جامعه شرایط و مشکلات موجود در زمان حال را بررسی می‌نماید و تلاش دارد مشکلات موجود را از پیش پا بردارد و برای حال و آینده برنامه‌ریزی کند مسلّم است که امکان برنامه‌ریزی دقیق و صحیح که ما را به سرمنزل مقصود برساند امکان‌پذیر نیست مگر آنکه سیاستمداران از تجارب و دستاوردهای سیاسی، اجتماعی و تاریخی پیشینیان که در طول تاریخ در عرصه اجتماع به‌دست‌آمده است استفاده نماید. این پژوهش زیربنای علم سیاست را تاریخ دانسته و سیاستمداران موفق را کسانی می‌داند که از تاریخ بیشتر آگاهی دارند.